തമോഗര്‍ത്തങ്ങളില്‍ നിന്നു തേജസ്സായ്‌..തണലായ്‌..തണുപ്പായ്‌..താങ്കള്‍...
വീറോടെ പൊരുതി,വാശിയോടെ നയിച്ച്‌......
നാവിന്റെ വാള്‍മുനത്തുമ്പില്‍ ഒരായിരം ശലഭങ്ങള്‍..
കണ്ണിന്റെ കോണില്‍ നവലോകത്തിന്‍ ഒരായിരം വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍..
കാരിരുമ്പിന്റെ കരുത്തായ്‌,കാലത്തിനു മീതെ പറന്നു..
വിപ്ലവത്തിന്റെ ചുവപ്പെന്തെന്നറിഞ്ഞു..
സ്വന്തം ചോര കൊണ്ട്‌ വിപ്ലവം തീര്‍ത്തു...
വാക്കുകളേക്കാള്‍ ഞാനോര്‍മ്മിക്കുന്നത്‌..
അങ്ങയുടെ ജീവിതത്തെയാണ്‌..
ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ കണ്ണുനീരല്ല,ചോരയാണ്‌ പൊടിയുന്നത്‌!!
1 comment:
Seems to be good
Keep it up friend
Post a Comment