ഒരായിരം മാപ്പ്‌

ആ പടികളിലിരുന്ന് ഏങ്ങലടിക്കുന്നത്‌ കാണുമ്പോള്‍..
എന്റെ ഉള്ളൊന്നു പിടയും...
പിന്നെ കിടക്കയില്‍ മുഖമമര്‍ത്തി...
കസേരയുടെ കൈത്താങ്ങിലമര്‍ത്തിപ്പിടിച്ച്‌..
വടക്കുപുറത്തെ തിണ്ണയിലിരുന്ന്..
കഞ്ഞി വെക്കുന്ന അടുപ്പിന്നരികില്‍ നിന്ന്..
ഉള്ളില്‍ ഒരുനൂറു നീറ്റുകക്കകള്‍ വാരിയിട്ടപ്പോല്‍...
ചോരയൊഴുകുന്ന ഓവുചാലുകളില്‍...
ഉച്ചവെയിലേറ്റു വാടിത്തളര്‍ന്നൊരീ ഓര്‍മകള്‍ മന്ത്രിക്കും...

അമ്മേ.....മാപ്പ്‌...ഒരായിരം മാപ്പ്‌..